- حسام رازی (حُ مِ)
علی بن احمد بن مکی رازی فقیه حنفی دمشقی که در آنجا به سال 598 هجری قمری درگذشته است. او راست: تکملۀ مختصر قدوری و خلاصهالدلائل و صلوه الهموم. (هدیه العارفین ج 1 ص 703)
معنی حسام رازی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که با مال حرام امرار معاش می کند و رزق وروزی خود را از راه ناروا به دست می آورد، کنایه از فقیر، نیازمند
(اِ)
لغت نامه دهخدا
الجصاص. از ائمۀ بزرگ فقه حنفی و در علم فقه و زهد و ورع، یگانه زمان خود بوده است. در سال 325 هجری قمری به بغداد آمد و نزد شیخ ابوالحسن کرخی علم فقه را تکمیل کرد، آنگاه به اهواز رفت و پس از وفات شیخ ابوالحسن به بغداد برگشت و بتدریس علوم همت گماشت و رئیس العلمای بغداد شد ودر سال 370 هجری قمری در سن 65 سالگی وفات یافت. احکام القرآن و مختصر اختلاف الروایات و شرح مختصر کرخی از تألیفات اوست و شرحی بر کتاب ادب القاضی ابوبکر احمد بن عمر الخصاف متوفی به سال 260 هجری قمری نوشته است. کتاب اختلاف الروایات مذکور از تألیفات ابی جعفر طحاوی است. (از لغات تاریخیه و جغرافیۀ ترکی ج 1)
محمد بن عمر بن حسین بن حسن بن علی طبرستانی، ملقب به فخرالدین و مکنی به ابوعبدالله ازدانشمندان بزرگ شافعی است. رجوع به فخر رازی شود
محمد بن عمر بن حسین بن حسن بن علی طبرستانی، ملقب به فخرالدین و مکنی به ابوعبدالله ازدانشمندان بزرگ شافعی است. رجوع به فخر رازی شود
(حُ سَ نِ)
لغت نامه دهخدا
ابن علی بن محمد بن احمد بن حسین بن احمد خزاعی نیشابوری رازی مکنی به ابوالفتوح (متوفی 535 یا 560 هجری قمری). رجوع به ابوالفتوح شود. و در هدیه العارفین ج 1 ص 312 تبصره الانام در ملل و نحل و الرساله الحسینیه را به وی نسبت داده است
ابن محمد آمدی متخلص به رازی از کاتبان دیوان بود و در 1120 هجری قمری درگذشت. او راست: ’نصایح الابرار’ و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 324)
ابن طلحه رازی کاتب. اوراست: ’هدایه’ در ترسل. (هدیه العارفین ج 1 ص 332)
ابن محمد آمدی متخلص به رازی از کاتبان دیوان بود و در 1120 هجری قمری درگذشت. او راست: ’نصایح الابرار’ و جز آن. (هدیه العارفین ج 1 ص 324)
ابن طلحه رازی کاتب. اوراست: ’هدایه’ در ترسل. (هدیه العارفین ج 1 ص 332)
(حَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه رزق مقسومش ضایع و تباه گردد. تنگ روزی:
می ده که من حرام روزی
خونابه خورم کدام روزی.
نظامی (الحاقی).
، آنکه از حرام اعاشه کند. آنکه از حرام هزینه کند
می ده که من حرام روزی
خونابه خورم کدام روزی.
نظامی (الحاقی).
، آنکه از حرام اعاشه کند. آنکه از حرام هزینه کند
(حُ مِ)
لغت نامه دهخدا
حسام الدین حسن کاتی نحوی 860 هجری قمری او راست: شرح مختصر ایساغوجی. شرح مفتاح العلوم سکاکی. (هدیه العارفین ج 1 ص 286)
(حُ مِ رَ)
لغت نامه دهخدا
متخلص به دانش. دیوان فارسی او به نام دیوان حسام الاسلام رشتی چاپ شده است. (ذریعه ج 9 ص 316)
(تَمْ ما)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن عبدالله بن جعفررازی دمشقی. از حفاظ حدیث است بسال 414 هجری قمری درگذشت او راست: الفواید. (از الاعلام زرکلی ج 1 ص 165)
(سِ مِ)
لغت نامه دهخدا
از مهرۀ ارباب سخن طرازی است. در عهد اکبر پادشاه به هندوستان رسید و به ملازمت آصفخان وزیر از خوان وجودش قسمتی وافی ربوده به وطن باز گردید. او راست:
هیچ جا خاطر شوریده ام آرام ندید
همه آفاق مگر بهر دل من قفس است.
(صبح گلشن چ هند ص 328)
هیچ جا خاطر شوریده ام آرام ندید
همه آفاق مگر بهر دل من قفس است.
(صبح گلشن چ هند ص 328)
(نِ مِ)
لغت نامه دهخدا
از شاعران قرن دهم است و به روایت سام میرزا ’از جملۀ حفاظ آستانۀ امامزاده عبدالعظیم است و در کتیبه نویسی دستی دارد’. او راست:
چگونه با دگران بینمش که نپسندم
غبار غیر ز غیرت به گرد دامانش.
(از تحفۀ سامی ص 178)
چگونه با دگران بینمش که نپسندم
غبار غیر ز غیرت به گرد دامانش.
(از تحفۀ سامی ص 178)
(حَ سَ نِ)
لغت نامه دهخدا
ابن قاسم بغدادی مکنی به ابوعلی نحوی ملازم صاحب عباد بود و در پیرامون سال 400 هجری قمری درگذشت. اوراست: ’المبسوط’ در لغت. (هدیهالعارفین ج 1 ص 273)
حساب تراشی، سندسازی